از فراقت به جوانی همگی پیر شدیم
بی تو از وادی دنیا همگی سیر شدیم

بی خود از حادثه ی عشق تو دیوانه و مست
عاشق کوی تو گشتیم و زمین گیر شدیم

تا که وصفی ز کمان و خم ابروی تو رفت…
در پی دیدن رویت همگی تیر شدیم

از کمان خانه ی زلفت همه بالا رفتیم
در سراشیبی ابروت سرازیر شدیم

گو گدایان در این خانه بیایند که ما
از گدایی به در تو همگی میر شدیم

عاشقان همچو (( رها )) در گرو بند تو اند…
جمله در حلقه ی تو در غل و زنجیر شدیم

 پسربچه ای از مادرش پرسید:چرا تو گریه میکنی؟

مادر جواب داد چون من زن هستم.

او گفت:من نمیفهمم.

مادراو را بغل کرد و گفت:تو هرگز نمیفهمی

بعد پسر بچه از پدر پرسید:چرا به نظر می آید

که مادر بی دلیل گریه میکند؟

 

 

 ادامه مطلب...

 

   دوستی مردم 
    مردی آمد نزد حضرت محمد (ص) و سوال كرد: یا رسول خدا، چه كنم تا مردم مرا دوست بدارند حضرت فرمودند‌: به مردم نیكی كن و چشم به اموال آنها نداشته باش و به آن طمع مكن تا تو را دوست بدارند.

از موفقیت تعجب نكن 
    امام صادق(ع) می‌فرمایند: كسی كه صد آیه از هر جای قرآن مجید را بخواند و سپس هفت‌بار بگوید یاا... مشكلش حل می‌شود، (چرا كه قرآن، شفا و رحمت برای مومنین است)
    مكارم‌الاخلاق، ص 420

 

 ادامه مطلب...

 

 

هر روز
شیطان لعنتی
خط های ذهن مرا
اشغال می كند
هی با شماره های غلط ، زنگ می زند،‏
آن وقت من اشتباه می كنم و او
با اشتباه های دلم حال می كند.
دیروز یك فرشته به من می گفت:
تو گوشی دل خود را بد گذاشتی
آن وقت ها كه خدا به تو می زد زنگ
آخر چرا جواب ندادی
چرا بر نداشتی؟!
یادش به خیر
آن روزها
مكالمه با خورشید
دفترچه های ذهن كوچك من را
سرشار خاطره می كرد
امروز پاره است
آن سیم ها
كه دلم را
تا آسمان مخابره می كرد.
****
با من تماس بگیر ، خدایا
حتی هزار بار
وقتی كه نیستم
لطفا پیام خودت را
روی پیام گیر دلم بگذار

وقتی که قلب‌هایمان‌ کوچک‌تر از غصه‌هایمان‌ میشود،
وقتی نمیتوانیم‌ اشک هایمان ‌را پشت‌ پلک‌هایمان‌ مخفی کنیم‌ 
و بغض هایمان ‌پشت‌ سر هم‌ میشکند ...



وقتی احساس‌ میکنیم
بدبختیها بیشتر از سهم‌مان‌ است
و رنج‌ها بیشتر از صبرمان ...

 

 

خاطرات کودکی زیباترند 

                                    یادگاران کهن ماناترند

یاد آن آموزگار ساده پوش

                                 یاد آن گچها که بودش روی دوش

ای دبستانی ترین احساس من

                              بازگرد و این مشقها را خط بزن

پاکن هایی ز پاکی داشتیم 

 

                                       یک تراش سرخ لاکی داشتیم

کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت 

                                      دوشمان از حلقه هایش درد داشت

گرمی دستانمان از آه بود

                                     برگ دفترهایمان از کاه بود

تا درون نیمکت جا میشدیم

                                     ما پر ازتصمیم کبری میشدیم

با وجود سوز و سرمای شدید

                                     ریز علی پیراهنش رامیدرید

کاش میشد باز کوچک میشدیم

                                     لااقل یک روز کودک میشدیم.....